دیروز که از کنار یک میوه فروشی رد می شدم دخترخردسالی را دیدم که مشغول خرید برای خانه بود !او سیب زمینی ها را با بی دقتی و بی حوصلگی در نایلون قرار می داد.از او پرسیدم چندساله است و پاسخ داد:۵ساله......
بعد از ظهر خیلی به وضعیت و روحیه او فکر کردم.......
۱-طبق ماده ۲۷(استاندارد و سطح زندگی) بند ۲پیمان نامه جهانی حقوق کودک تامین شرایط مطلوب برای کودک،در مرتبه نخست ،وظیفه والدین است.
۲-آیا والدین آنقدر به محیط زندگی خود (شهر یا محله و....) اطمینان دارند که از فرزند خود می خواهند به تنهایی خرید خانه را انجام دهد؟(با توجه به مشاهده مواردی اعم از کودک آزاری،سرقت طلا و جواهرات مورد استفاده دختر بچه ها و ضربه های روحی جبران ناپذیری که به کودک وارد خواهد شد)
۳-آیا خطر عبور از خیابان و یا مواجه شدن کودک با موتورسوارانی که سرعت را عشق اول زندگی خود قلمداد می کنند قابل اغماض است؟
۴-آیا خرید محصولاتی که دقت و تجربه لازم دارد،توسط کودک، ضرر اقتصادی به خانواده وارد نمی کند؟(باتوجه با اینکه چندین سیب زمینی سبز و....در نایلون کودک وجود داشت)
۵-آیا این موارد خاص بوده و برحسب ضرورت و از روی ناچاری اتفاق می افتد؟
۶-آیا ترجیح در اعطاء مسولیت به کودک در خرید خانه در مواردی که فرهنگ و سنت اجازه خرید مایحتاج به خانم خانه را نمی دهد،تضییع حقوق کودک نیست؟
۷-آیا اعطاء مسولیت به فرزند در سنین کودکی موجب استقلال و مسولیت پذیری او می شود؟